Nitrogliceryna jest ogólnie jasna w kolorze. Wystawienie jej do światła słonecznego nie spowodowałoby "wrzenia", jak pokazano.
Kiedy w jaskini dyskutują o braku wody, w tle widać kapiącą wodę.
W kilku scenach widzimy członków ekipy filmowej, którzy odbijają się w okularach przeciwsłonecznych, które noszą bohaterowie filmu.
W scenie, gdy Peter leci do Wicka, by przekonać go do poprowadzenia ekipy ratowniczej, ląduje swym helikopterem na śniegu. Zanim dotknie puchu, widać na nim ślady po płozach helikoptera, które zostały z poprzedniego ujęcia.
We wszystkich scenach z uwięzionymi wspinaczami nie widać śladów po zimnym oddechu, który wydobywałby się z ich ust, a przecież temperatura jest tutaj ujemna.
Gdy Peter zamierza skoczyć z helikoptera, między ujęciami zamienia się on miejscami z pilotem - najpierw siedzi z prawej strony, by w następnym ujęciu siedzieć po lewej stronie.
Na początku filmu, gdy syn musi odciąć linę, na której wisi jego ojciec, widać że po jej odcięciu ojciec wisi jeszcze jakieś 2-3 sekundy i dopiero leci w dół.
W scenach początkowych podczas wspinaczki wyraźnie słychać, że głosy aktorów zostały dograne w studiu filmowym.
Mimo, że bohaterowie znajdują się na wysokości powyżej 7000 metrów, zamiast oszczędzać oddech, marnują go na dyskusje na różne tematy.
W filmie widać, że Wick nosi swój zegarek na nadgarstku. Doświadczeni alpiniści, by nie doświadczyć przymarznięcia zegarków noszą go w kieszeniach swoich kurtek.
Gdy Annie rozsuwa koszulkę Toma, by sprawdzić jego obrażenia, ruchy jego klatki piersiowej są źle zsynchronizowane z dźwiękiem oddechu, który aktor wydaje.
Film był kręcony w dolinie Monument Valley (Utah, USA), na Górze Cooka, w Alpach Południowych, Queenstown (Nowa Zelandia) oraz na K2 (Pakistan).
To pierwszy film, który reżyser Martin Campbell realizował w swoim rodzinnym kraju, Nowej Zelandii.
Odmrożone stopy Wicka (Scott Glen), które możemy zobaczyć w początkowych fragmentach filmu, w rzeczywistości należą do alpinisty Marka Whetu. Stracił on palce u nóg, gdy spędził noc na wysokości ponad 8500 metrów podczas próby zdobycia Mount Everest w 1994 roku.
Nazwiska postaci Toma McLarena (Nicholas Lea) i Franka Williamsa (David Hayman) są odniesieniem do nazw zespołów, które osiągały sukcesy w Formule 1. Ponadto, osoba odgrywana przez Davida Haymana, swoje imię odziedziczyła po wybitnym inżynierze F1, założycielu zespołu Williams.
Okres zdjęciowy produkcji trwał od 2 sierpnia 1999 roku do 11 marca 2000 roku.